به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: سریال «حبیب» ساخته جود سعید کارگردان سوری، محصول مشترک ایران و سوریه است و پخش آن از یک شنبه هفته جاری در شبکه دو آغاز شده است. این مجموعه که در سوریه جلوی دوربین رفته است، به حمله داعش به این کشور و مبارزه مدافعان حرم با این گروهک تروریستی میپردازد. همه بازیگران این سریال سوری و لبنانی و تنها هنرپیشههای ایرانی و شناخته شده آن امین زندگانی و سوگل طهماسبی هستند.
قصه «حبیب» از آن جا آغاز شد که سوریه مورد هجوم داعش قرار گرفته و ارتش این کشور برای دستیابی به اطلاعاتی درباره عملیات داعش و جزئیات فعالیتهای آنان، از ایران کمک میگیرد. یک مامور امنیتی به نام «حبیب» با بازی امین زندگانی حامل این اطلاعات میشود و برای انجام ماموریتهایی به سوریه میرود.
«حبیب» علاوه بر موضوع مقابله با داعش، قصهای عاشقانه را هم روایت میکند. تلاش و فداکاری مردم، مدافعان حرم و نیروهای ارتش در مبارزه با داعش، همچنین قصههای فرعی مانند حضور یکی از نیروهای نفوذی داعش در میان ارتش و فریب جوانان توسط این گروهک تروریستی در بستر قصه اصلی، مسائلی هستند که میتوانند مخاطب را با قصه «حبیب» همراه کنند، اما نمایش این موضوعات در سریال ضعفهایی دارد. به عنوان مثال جلوههای ویژه میدانی ضعیف در صحنههای درگیری و تیراندازی، باعث شده این صحنهها باورپذیر نباشند و تصنعی از آب درآمده باشند.
همان طور که اشاره کردیم، «حبیب» به سفارش صداوسیما توسط یک کارگردان سوری تولید شده است و غیر از امین زندگانی به عنوان بازیگر اصلی سریال، دیگر بازیگران آن غیرایرانی هستند و نزد مخاطبان شناخته شده نیستند؛ بنابراین «حبیب» برگ برنده مهمی مانند حضور چهرههای مشهور را ندارد، در این شرایط طبیعی است که این سریال در مقایسه با دیگر مجموعههایی که از شبکههای مختلف روی آنتن میروند، شانس کمتری برای دیده شدن و استقبال مخاطبان دارد. امین زندگانی در شمایل یک مامور امنیتی، چهره آشنایی است.
او پیشتر در مجموعه «خانه امن» چنین نقشی را بازی کرده بود و در «حبیب» نیز بازی خوبی دارد. سوگل طهماسبی هم دیگر چهره مشهور سریال است، اما او در نقش همسر «حبیب» حضور کم رنگی در این مجموعه دارد. غیر از این دو چهره، صدای همه بازیگران سریال به زبان فارسی دوبله شده است. برای شخصیتهای مهم و تاثیرگذار سریال از صدای آشنای دوبلورهای باسابقهای مانند منوچهر زندهدل، شوکت حجت و جواد پزشکیان استفاده شده است که به ایجاد حس لازم در لحن و صدای شخصیتها کمک خوبی کرده است، اما بسیاری از شخصیتهای این مجموعه صداپیشه حرفهای و آشنایی ندارند و بیان آنها به اندازه کافی خوب و تاثیرگذار نیست.